در ِ تنگ قفس باز است و افسوس...

شما یادتون نمیاد .. یه زمانی بود که بهترین عاشقانه ای که بلد بودیم چیزی بود شبیه این که ..  "تو اگه پرنده باشی.. چشمای من آسمونه!" .. کلی هم درست بود.. حالا چی؟ .. موندیم بین یه مشت کلمه .. که همه شون گیر کردن تو راه ِ به تو رسیدن.. گیر کرده تو یه آسمون تیره ی ابری و .. یه جاده دراز .. و یه شب بارونی.. 

نه شما یادتون نمیاد... ای خوش به حال شما که یادتون نمی‌آد ...