در خورد فیل

ما باید سعی کنیم پدیده ها را و آدم ها را صفر و یک نبینیم. ما زیاد کلا اشتباه می کنیم در این موارد. یا فقط می توانیم از کسی بد بگوییم یا فقط مدح اش کنیم. یعنی ندیدم که مثلا کسی در حین فحاشی به کسی بگوید ولی مثلا آدم پاک دستی است. یا آدم راست گویی ست. همین است که قضاوت مان در مورد افراد و آینده به دفترچه ی خاطرات تبدیل می شود. یک روز مساعد است. یک روز نیست. گاهی زیادی عاشقانه است. و گاهی خراب و .. این طوری نمی شود که به امور مملکتی نگاه کرد.

.

.

من هیچ وقت احمدی نژادی نبودم. یعنی آن موقعی هم که یک عده با سلام و صلوات به ایشان رای دادند من با سلام و صلوات به کس دیگری رای دادم. و به همین دلیل هیچ وقت نمی شود که از احمدی نژاد توبه کنم. چون هیچ وقت به او قسم نخورده ام. ..

این هایی که می آیند مقاله می نویسند که من توبه کرده ام یا می کنم از احمدی نژاد. یا فلان. این ها احتمالا آدم های خوبی هستند. اما حرف بی خاصیت می زنند.

احمدی نژاد نمره اش بیست نیست. حتی نمره ی دولت دهم به مراتب کمتر از دولت نهم هست. اما دولت احمدی نژاد با اختلاف بهترین دولت جمهوری اسلامی تا به حال بوده ست. خود آقای رئیس جمهور از لحاظ پاک دستی و مواضع اصولی تقریبا در ذهن بیشتر مردم بی خطاست و این موهبت بسیار بزرگی ست. و نباید این را فراموش کرد.