در خورد فیل

مدت هاست که به رحمت الهی کمتر رنجور و دل شکسته می شوم از آدم ها.. و اخیرا از اتفاقات هم.. اما گاهی که چیزی ناراحت ام می کند بیشتر از دست خودم عصبانی می شوم..

همین است که سعدی علیه الرحمه می گوید که :

دریای فراوان نشود تیره به سنگ

عارف که برنجد تُنک آب است هنوز..

.

.

یعنی عارفی که به اصطلاح دلخور و رنجور بشود ازین خرده موانع زنده گی، هنوز زلالی کافی ندارد روح اش و معرفت اش عمیق نیست.. که دریای فراوان و دل بزرگ به مشکلات کوچک آلوده ی تغییر نمی شود ...