- ۳۰ دی ۹۱ ، ۰۳:۱۴
نخبه کسی است شبیه حاج حسن.. مؤمن است.. صمیمی است اما مصمم.. مهذب.. بی ادعا..
.
.
شب ِ آخر تا از ماشین پیاده شد .. رادیو جوان همین را گذاشت.. همین یک خط بالا را .. دقیقا .. فقط همین یک تکه را از کل آهنگ .. با صدای بغ کردهی محمد اصفهانی.. در همان آلبومی که زور زده بود هر چند دسی بل که می توانسته صدای اش را بدزدد از خودش ..
انگار بعدش گفت که تقدیم به شب ِ آخر عالی جناب.
می بینی ... دنیا آخه چرا اینجوریه؟ ..
"پدرش می گفت : به پسرم سفارش کرده ام که از آدم های "مذهبی" بپرهیزد
همین آدم های "مذهبی" بودند که قرآن سر نیزه کردند و سر امام معصوم را بریدند.
..
من هم گاهی با آدم های مذهبی که حرف می زنم
می ترسم که نکند من هم شبیه اینها باشم
نکند حرفم با عملم اینقدر فاصله داشته باشد
که مثل نوحه ها و گریه ها و دعاهاشان.. ایمانم شبیه تئاتر بشود./ "
پایان ِ هر پندار ..."
دلتنگی حس ِ آخر آدمهای ضعیف است در برابر چیزهایی که برای خودشان ترسیم کردهاند. این لحظات آخر .. این صحبتهای آخری که گاهی به بغض و گاهی به سکوت میگذرد.. اینها از جنس دلتنگی نیست..
اینها تنبه است.. از جنس اینکه حواست هست؟ .. . .
.
رب اوزعنی ان اشکر نعمتک التی انعمت علیّ و علی والدیّ
و ان اعمل صالحا ترضاه و ادخلنی برحمتک فی عبادک الصالحین
.
تقلا نکن ... تاریخ مصرف تو برای این شهر تموم شده ... تو یک آدم کهنهی فراموش شدهای ..