حالا همه می دانند

درخت های شیشه ای
ریشه در باور تو دارند
و روی کفه ی فصل های فراوان
سنگ تمام
می گذارند!
من
طبق عادت اجدادم
معطر
نماز می خوانم
و حدیثم
در محضر تو می رسد و می افتد
مثل قدیم
سوی تو می آیم
و از لب هایت
چند خوشه استعاره ی تازه
می چینم
و بهار را
به درخت های مرده ی گیلاس
تلقین می کنم

..