شادى براى تو.. غم عالم براى من..

درست مثل تیرى که از دهانه ى کمان رها مى شود و به هدفى آرام مى گیرد، شادى ها زودگذرند. و ناپایدار. و متمرکز بر جریانى خاص. شادى یک حالت سکون به سمت هدف زودگذر و ناپایدار است در جهت خاصى. اما غم متمرکز نیست. غم در تمام شریان ها جارى است. غم هنر سیالیت روح انسان است که انعطاف خودش را به دنیاى دینامیک اطراف تحمیل مى کند. غم ها مثل دانه هاى تسبیح پشت هم مى آیند. حرکت دانه اى متضمن وجود دیگرى است. یک جریان ثابت. غیر متمرکز. بى جهت به ظاهر اما همگرا...