یه ماجرای تلخ ناگزیرم

به صدا‌های خانه گوش می‌دادم.. با خودم فکر‌ می‌کردم زندگی‌ ِ من مانند این رخت‌خواب است: نامطمئن، موقتی، معوق. مسخره است.. این که فکر کنی که حق داری خوشبخت باشی...! چقدر ساده‌لوح هستیم. و چقدر ابله اگر باور کنیم که ثانیه‌ای می‌توانیم بر زندگی‌مان مسلط شویم. جریان ِ زندگی همیشه از ما می‌گریزد.. 

من او را دوست داشتم... آنا گاوالدا