سجوم

شکست عهد من و هر چه بود گذشت ..
سجوم

لله الأمر من قبل ومن بعد

در خورد فیل

جمعه, ۲۱ تیر ۱۳۹۲، ۱۲:۲۰ ق.ظ

ضعف‌هام را می‌شناخت. اما سرزنشم نمی‌کرد. می‌دانست همیشه بخشی از وجود آدم رشد می‌کند به قیمت عقب ماندنِ بخش دیگرِ آن...

رضا قاسمی ... وردی که بره‌ها می‌خوانند 

  • ۹۲/۰۴/۲۱
  • وی بی

نظرات  (۳)

سلام علیکم

به رسمیت شناختن رشد در یک بعد(که در این پست به آن اشاره شده) با مباحث تربیت اسلامی در تضاد نیست؟
البته "سرزنش کردن" خود مبحث جداگانه و بحث جداگانه ای میطلبد.

پ.ن: شاید این نکته مرتبط باشد:
آقای رحیم پور در جمع شاعران سخنرانی میکردند، داشتند شاعری را نقد میکردند، میخواستند بگویند که ایشان در فن واقعاً استادند و من قصد بی احترامی به ایشان را ندارم، ولی به محتوای مطالبشان نقد دارم.
میگفتند در کل جدا کردن فن از محتوا کار بسیار دشواری است
در زمان طلبگی شان که اهل خواندن رمان بودند، بسیار؛ 
گاهی مجبور میشدند فصلی را چند دور بار بخوانند چون بار اول مقهور متن و زیبایی اش میشدند. در مراتب بعدی تلاش میکردند این تفکیک را لحاظ کنند

التماس دعا

پاسخ:
سلام علیکم. به نظرم جدا کردن فن از محتوا گاهی کار چندان سختی نیست، همچنان که جدا کردن فن آقای رحیم پور از محتوای حرف‌های ایشان.
در مورد "سرزنش کردن" ِ اسلامی، مطلب قابل توجهی نمی‌دانم که بنویسم.
آفرین .. آفرین ..
چه خوب! ما که با هر تکانی سرزنش شدیم...