#24061

به نظرم درخشان‌ترین قسمت بینوایان ِ هوگو اون قسمتی است که ژان والژان تصمیم می‌گیره به خاطر کوزت، خودش بره پشت سنگر برای نجات ماریوس که زخمی شده. و برای بستن زخمای ماریوس تنها چیزی که گیر میاره پتویی هست که بالای آپارتمانی بر بند رخت افتاده. ژان والژان قلاب بند رو میزنه با یک تیر... بعد اون جا در بحبوحه‌ی جنگ و خونریزی یک جمله‌ی تاریخی میگه..میگه: "اونی که میدونه تیرش خطا نمی‌ره هیچ وقت آدم نمی‌کُشه!" ..

.

.