سندسازی!

همه شب راه ِدلم بر خَم گیسوی ِ تو بود

آه از این راه که باریک‌تر از موی ِ تو بود

رهرو عشق از این مرحله آگاهی داشت

که ره ِ قافله‌ی دیر و حرم سوی ِ تو بود

پیر ِ پیمانه‌کشان شاهد ِ من بود مدام

که همه مستی‌ام از نرگس ِجادوی تو بود

تا مرا عشق ِتو انداخت ز ِ پا دانستم

که قیامت مَثَل از قامت ِ دلجوی ِ تو بود

فروغی بسطامی