از مشرب ِ قسمت

ساعت چهار ِ چهارشنبه است و در اتاق کوچک نزدیک تپه‌های غبارگرفته حالی است که صائب محتملا آن را بهتر از هر کس دیگری می‌شناسد :

کفاره‌ی شراب‌خواری‌های بی‌حساب .. هشیار در میان مستان نشستن است..