موندن من یه گریزه .. تو هجوم نا امیدی..

"ما گرفتارِ هم بودیم و هنوز هم گرفتاریم... طلب شما از من یک حبس است که پرداختی ندارد.. نه حبس شما، نه معرفت حبس شما. ما که عشق را به شما بدهکاریم.... فقط شما به حبس نبودید. ما هم زندان حزن حبستان شدیم.... عرضم را در تهران به شما می‌گویم، نه در کاغذ.... "