مه فشاند نور و سگ عو عو کند

داشتم فکر می کردم که چه می شود که آدم آن صحنه ی عظیم و باور نکردنی چندمیلیونی تشییع پیکر امام^* را ببیند و زیرش بنویسد که "امتی با ضریب هوشی کم" .. یا توده ی مردمی که عاشقانه ازین کشور دفاع کردند و حالا به احترام امام شان سیاه پوشیده اند را "خفاش اللهی" بنامد.. 

. . . 

آقای فلانی.. شما که عددی نیستید و تنها هنرتان هرزه کشی ست و البته بی بی سی و خودتان آن را کاریکاتور می نامید... برای شما نه .. برای آن بزرگ تر های تان می گویم .. که جرات می کنند که ادعای دروغ روشنفکری کنند .. بیایید بنشینید فکر کنید که چرا دویست سال است که توده ی مردم ایران از روشنفکر و غرب زده متنفرند. شما چه انتظاری از مردم دارین وقتی حتی خودتان هم از خودتان متنفرید... خفاش آن هایی هستند که جنگ که شد تنیدند درون غارهایی تاریک.. با پاسپورت های ملکه ی انگلیس.. با دلارهای کثیف.. نه آن مادر شهیدی که سه فرزندش را داد.. و آمد .. تا با امام خود.. و با پدر فرزندان ش خداحافظی کند.. 

...

مدت هاست که حالا با شما و قماش شما کلمه ای نمی گویم. اما گاهی برای تان دعا می کنم. مرگ خیلی نزدیک است آقای کاریکاتور... اتقوا الله حق تقاته. عذاب الهی عذاب سخت و هولناکی ست... 



^{*: برو نگاه کن آقای فلانی. برو تایم را نگاه کن. برو مجله ی تاریخی معتبر بوسیک را نگاه کن. برو آن صفحه ی تشییع را نگاه کن و ببین که همه ی رسانه های دنیا ثبت کردند که این مراسم در طول تاریخ بی نظیر بود .. که نزدیک هشت میلیون آدم در یک جا جمع باشند.. شماها برای کورش و داریوش و مصدق و هزار چیز خیالی دیگر می میرید و خودتان را می کشید که این غربی ها کمی داشته های تان را به رسمیت بشناسند. - و البته موفق هم نیستید-. و خیلی ساده از صحنه های عظیم این ملت می گذرید. دنیای بدی دارید. در افسانه وفسانه غوطه ورید. و الجهنم محیطه بالکافرین.}