خار مغیلان نویسی (۲۰)

رنگ حناست پایت یا خون عاشقان است؟

از خون توان گذشتن 

پای تو در میان است!

خار مغیلان نویسی (۱۹)

ای چادر ِ گل‌دار ِ پری‌شان شده در باد 

خوب است به دنبال تو یک دشت دویدن .. 

خار مغیلان نویسی (۱۸)

گاهی تو را کنار خود احساس می‌کنم

اما چقدر دل‌خوشی خواب‌ها کم است.. 

.

.

خار مغیلان نویسی (۱۷)

بر همه‌گان

گر ز فلک

زهر ببارد همه شب

من شکر اندر شکر اندر شکر اندر شکرم .. !

   

مولانا گفته‌است این را. 

خار مغیلان نویسی (۱۶)

آمدم پیش تو من اینک.. ببین!

قال انی لا احب الآفلین!

خار مغیلان نویسی (۱۵)

باز می‌آید خیالت در سرم 

بازمی‌گردم به جای اولم .. 

خارمغیلان نویسی (۱۴)

عشق مدت‌هاست این روح ِ سراسر درد را .. بُرده بر بام ِ جنون و نردبان برداشته

فکر کن گنجشک باشی و ببینی گردباد.. جفت ِ معصوم ِ تو را از آشیان برداشته..

ح.ع

   

خارمغیلان نویسی (۱۳)

آنقدرها که یاد ِ ما نکنی.. آنقدر یاد کرده ایم تو را!

--

بعدالتحریر: این را یوسفعلی میر‌شکاک برایمان خواند چند روز پیش. با همان لحن گرم و جذاب. بیتی‌ است سهل ممتنع از شعری مهجور از میرنجات اصفهانی با این مطلع که: کوه و صحرا پُر است از نامت.. بس که فریاد کرده‌ایم تو را.. یعنی در هر مکان به فکر تو هستیم.. و در بیت بالا می‌گوید که آن لحظه‌هایی که به فکر ما هستی که هیچ، آن بسیار لحظه‌ها را که در آن یاد ما نمی‌کنی هم ما سراسر به یاد تو بوده‌ایم.. و در واقع به زیبایی ِ تمام می‌نویسد که هیچ زمانی‌ نیست که به فکر تو نباشیم..

خار مغیلان نویسی (۱۲)

دلم رازی ست بی‌اندازه رسوا.. گفتنش سخت است

چنان طوفان! که جز در گوش ِ دریا گفتنش سخت است..

ع.م

خار مغیلان نویسی (۱۱)

رفته ای... اما گذشت ِ عمر تأثیری نداشت ..

من که دلتنگ تو ام امروز .. فردا بیشتر!