نذر چشمان تو.
که دست من را از خار و خشم و ابریشم گرفت
به سرزمین مادران مقدس آورد
تا به شمس و ضحی
روسفیدم کند.
تا لذت اشک را بر من حلال سازد.
تا گوشه‌ی حرم را حتی به اندکی بگشاید.
تا میان بحبوحه روزها و ساعت‌ها به تو بگویم.
که از سرزمین دور.
که از سرزمین این همه دور.
به آغوش تو بازگشته ام.
- ۳۰ تیر ۹۸ ، ۰۵:۵۲
