از دیالوگ‌های مرگبار
شنبه, ۲۸ دی ۱۳۹۲، ۱۲:۵۸ ق.ظ
در سال هجری شمسی ِتنهایی، انقلابیون ِ منطق بر علیه روحانیون ِایمان ِدرونم شورش کردند و پایه‌های حکومت‌شان را لرزاندند. روحانیون با ترویج اعتقاد و عشق مرا به پرستش بی چون و چرا می خواندند، در حالیکه انقلابیون ِ طرفدار منطق، سکولاریسم را طرفدار بودند. در سکولاریسم ایمان منفور است و حسابگری عقلی شرط بقا. در این حکومت همه به خادمان کلیسا می‌خندند و آنانی را ستایش می‌کنند که تنها برای افشا و تثبیت قدرت، گاهگاهی در جایگاه ِمخصوص کلیسا می‌نشینند. در این جامعه، گذرانِ اوقات در میکده‌ی "من‌گرایی" آزاد است...
م.م
- ۹۲/۱۰/۲۸